Waarom voorbehandelen?

DE MATE VAN VERROESTING VAN EEN CONSTRUCTIE WORDT BEPAALD CONFORM ISO 8501-1, OP BASIS VAN ROESTGRADEN:

A: Staaloppervlak grotendeels bedekt met een vastzittende walshuid (een oxidelaag die ontstaat bij de staalproductie) en nauwelijks of geen roest.

B: Staaloppervlak dat begint te roesten en waarvan de walshuid begint af te bladderen.

C: Staaloppervlak waarvan de walshuid door roesten heeft losgelaten of waarvan de walshuid kan worden afgeschraapt, maar waarop met het blote oog slechts geringe putvorming is te zien.

D: Staaloppervlak waarvan de walshuid door roesten heeft losgelaten en waarop met het blote oog vooral putvorming zichtbaar is.

OPPERVLAKTEVERONTREINIGINGEN KUNNEN BESTAAN UIT:

Zouten: Deze zouten hebben een negatieve invloed op de levensduur van de aan te brengen verfsystemen en moeten daarom verwijderd worden. De zouten kunnen afkomstig zijn vanuit het milieu en omgeving (aanwezigheid van zout water, zee invloeden, en dergelijke) of van het constructiestaal.

Oliën en vetten: De constructie kan ook vervuild zijn door een verscheidenheid aan bewerkings- en conserveringsoliën en vetten. Voor het reinigen hiervan gelden stringente milieu- en ARBO-eisen.

Stof: In een min of meer afgesloten omgeving kan het te behandelen oppervlak ook verontreinigd zijn met stof. De mate van verontreiniging is beschreven in ISO 8502-3 en kan variëren van stofklasse 0 (stofdelen niet zichtbaar onder vergrootglas) tot stofklasse 5 (korrels groter dan 2,5 mm).